اینجا  مینویسم ؛ خودم را ، لحظه هایم را ، عصبانیتم را ، دلتنگی هایم را ، غرغر هایم را ، گله هایی که هیچگاه به زبان آورده نمی شوند و مُدام در نطفه خفه می شوند  ؛   خودم را ، تو را ، او را ، همه را ! توی آشفته ترین لحظات هم مرا ببینی ، ظاهرم آرام است ! اما اینجا کلمه هایم هم فریادند ! اینجا مالِ من است مالِ خودم  اینجا مال توست مال تو  !  مینویسم تا آرامم کند وقتی صـدا کم می آورم ؛ وقتی دردم می گیرد ؛ وقتی بغض می کنم ؛ وقتی میمیرم !

 

نویسنده: یکی از ما دو نفر

گاهی هم یار حوصلتو نداره مثل الان،غمی نیست،این نیز بگذرد

نمیدونم این حجم از صبوری الانم از چی سرچشمه میگیره،شاید از عشق فقط میدونم خودم هیچوقت این حجم از صبوری و دوست نداشتم چون مثل آرامش قبل از طوفان میمونه.

هیچوقت برام عشق توو ارامش معنا نداشته همیشه توو سختی ها عشق برام معنا پیدا کرده نه زمانی که سرم خلوته خواب قیلوله ظهر و رفتم چایی مو خوردم و بیکارترین ادم روی زمینم_لاجرم بردل نشیند هرآنچه از دل برآید_تامام

دوستت دارم پریشان‌، شانه می‌خواهی چه کار؟
دام بگذاری اسیرم‌، دانه می‌خواهی چه کار؟
تا ابد دور تو می‌گردم‌، بسوزان عشق کن‌
ای که شاعر سوختی‌، پروانه می‌خواهی چه کار؟
مُردم از بس شهر را گشتم یکی عاقل نبود
راستی تو این همه دیوانه می‌خواهی چه کار؟
مثل من آواره شو از چاردیواری درآ!
در دل من قصر داری‌، خانه می‌خواهی چه کار؟
خُرد کن آیینه را در شعر من خود را ببین
شرح این زیبایی از بیگانه می‌خواهی چه کار؟
شرم را بگذار و یک آغوش در من گریه کن‌
گریه کن پس شانه ی مردانه می خواهی چه کار

بانوی پاییزی من
روز‌های پاییزی نم‌نمک سپری شدند تا رسیدیم به تولد زیبای تو
امیدوارم در این روز بزرگ
حال و هوای دلت پر شود از خنده‌های بی انتها و پر انرژی باشی مثل همیشه

تولد تو شیرین‌ترین بهانه‌ای است

که می‌توان با آن به رنج‌های زندگی هم دل بست

و در بین این روز‌های شتاب‌زده پاییزی،

عاشقانه‌تر زیست

میلاد تو معراج دست‌های من است

وقتی که عاشقانه تولدت را شکر می‌گویم.

عشقم عاشقانه دوووستت دارم و دعا میکنم همیشه برای ابد و یه روز کنار من باشی.

تا حالا شده است حرف هایت با یک نفر تمامی نداشته باشد؟! تا حالا شده است نفهمی زمان با چه سرعتی گذشته؟! و تا حالا شده است با یک نفر فقط بعد از چند کلمه حرف زدن خسته شوی و دیگر دلت نخواهد به حرف زدن ادامه دهی؟! دست خود آدم نیست! بعضی ها عجیب به دل می نشینند، اصلا دل ات جذب دل اش می شود، رفیقِ دل اش می شود. به عقیده ی من هرگاه حرف هایت با آن یک نفر تمامی نداشت، و آفتاب طلوع کرد و شما هنوز مشتاق به حرف زدن بودید، شما فراموش نشدنی ترین آدم های زندگیِ هم هستید.

عاشق مردهای "مرد" شوید. آن ها شوق عشق شان تب دارتر است! ان ها می توانند با زیاد خواستنشان،ته دلتان را از ماندن کنند!! بلدند با امید دادن به شما روی لبتان لبخند بنشانند و زندگی خودشان را شاد کنند می توانند یکباره غیرتی شوند و دنیا را به آتش بکشانند!! از آشکار کردنتان واهمه ای ندارند و انگار آمده اند که به هر قیمتی شما را از آن خود کنند! اما مردهای نامرد؛ عاشق های خوبی برای دوست داشته شدن نمی شوند! یقینا تظاهر می کنند شما به آن ها دیر رسیده اید!

داشتم عکس هایی که تو ازم انداختی رو نگاه می کردم میدیدم که چقدر تو اون عکس ها خوب و قشنگتر شدم حتی تو بعضی هاشون نوع نگاه کردنم رو دوست دارم دارم فکر می کنم یه عمر وقتی کنارم باشی و نگاهت کنم چقدر قشنگ میشم ، چقدر قشنگ یشه چشمام ، زندگیم

همه ما یک نفر را داریم که نداریمش ! می‌دانید چه می‌گویم ؟ دوستش داریم و با قلبمان می‌خواهیم کنارش باشیم . به یادش بیدار می‌شویم و شب ، قبل از خواب ، به او فکر می‌کنیم . برایش ستاره ستاره دلخوشی آرزو می‌کنیم و دوست داریم سبدِ دلتنگی‌هایش همیشه خالی از دیگران و پر از ما باشد . یک نفر که می‌خواهیم دنیا خالی شود ، اما خودش باشد کنار ما و بی حوصلگی های‌مان . این یک نفر همانی است که با ما ، ولی بی ماست .

یک دنیا حرف برای تو دارم! یک دنیا پر از حرفهای نگفته. یک دنیا پر از بغضهای نشکسته. دلم به وسعت یک آسمان تیره غمگین است! صدایی نیست ، دلم گرفته. با تمام وجود تورا میخوانم. از تو چیزی نمیخواهم جز مهربانیت را. جز نگاه آرامت را. چشم هایم را میبندم تا شاید بتوانم تصویرت را بر روی پلکهای بسته ام حک کنم! اما باز جای تو خالی است. شاید اگر جای تو بودم. طاقت دیدن چشمهای خسته و خیس را نداشتم! شاید اگر جای تو بودم.