اینجا مینویسم ؛ خودم را ، لحظه هایم را ، عصبانیتم را ، دلتنگی هایم را ، غرغر هایم را ، گله هایی که هیچگاه به زبان آورده نمی شوند و مُدام در نطفه خفه می شوند ؛ خودم را ، تو را ، او را ، همه را ! توی آشفته ترین لحظات هم مرا ببینی ، ظاهرم آرام است ! اما اینجا کلمه هایم هم فریادند ! اینجا مالِ من است مالِ خودم اینجا مال توست مال تو ! مینویسم تا آرامم کند وقتی صـدا کم می آورم ؛ وقتی دردم می گیرد ؛ وقتی بغض می کنم ؛ وقتی میمیرم !
نویسنده: یکی از ما دو نفر
گاهی هم یار حوصلتو نداره مثل الان،غمی نیست،این نیز بگذرد
نمیدونم این حجم از صبوری الانم از چی سرچشمه میگیره،شاید از عشق فقط میدونم خودم هیچوقت این حجم از صبوری و دوست نداشتم چون مثل آرامش قبل از طوفان میمونه.
هیچوقت برام عشق توو ارامش معنا نداشته همیشه توو سختی ها عشق برام معنا پیدا کرده نه زمانی که سرم خلوته خواب قیلوله ظهر و رفتم چایی مو خوردم و بیکارترین ادم روی زمینم_لاجرم بردل نشیند هرآنچه از دل برآید_تامام
بانوی پاییزی من
روزهای پاییزی نمنمک سپری شدند تا رسیدیم به تولد زیبای تو
امیدوارم در این روز بزرگ
حال و هوای دلت پر شود از خندههای بی انتها و پر انرژی باشی مثل همیشه
تولد تو شیرینترین بهانهای است
که میتوان با آن به رنجهای زندگی هم دل بست
و در بین این روزهای شتابزده پاییزی،
عاشقانهتر زیست
میلاد تو معراج دستهای من است
وقتی که عاشقانه تولدت را شکر میگویم.
عشقم عاشقانه دوووستت دارم و دعا میکنم همیشه برای ابد و یه روز کنار من باشی.
درباره این سایت